VIER KEER ANKE KRANENDONK + UITSLAG WINACTIE

Hoeraaa! Het interview met Anke Kranendonk staat online. Speciaal voor jullie heeft ze een paar lezersvragen beantwoord. Aan het einde van dit stuk kun je ze vinden en ook zien wie de winnaars van Lynn en Lynn 2.0 zijn. Eerst wat meer over de schrijfster en vier van haar prachtige boeken!

‘Schrijven is net als bakken. Afhankelijk van of het een cake of een boterkoek wordt, doe je een mengsel van bloem, boter, suiker en eieren in bepaalde verhoudingen in een kom. Zo is het ook met schrijven: ik stop een paar herinneringen, alledaagse gebeurtenissen en iets wat ik heb gehoord of gelezen in een apart kamertje van mijn hersenpan. Daar stop ik een grote dosis fantasie bij en ik laat het een tijd pruttelen, totdat de stoom uit mijn oren komt. Dan moet het verhaal geschreven worden.’ (uit Het Anke Kranendonkboekje)
Een van die verhalen werd Vuur. In dat boek lees je over Sam die een juf heeft die hem niet wil begrijpen en alleen maar roept dat hij niet genoeg zijn best doet. Tegenover die stomme juf plaatste Anke Kranendonk de volwassen vrouw Wiwi: ‘Die volwassene is mijn moeder geworden. Ik heb haar even van haar wolkje teruggehaald en deze geweldige eigenschap van haar gebruikt om Sam te helpen. Hij is er flink van opgeknapt!’ Wiwi neemt Sam zoals hij is in plaats van hem te maken tot wat hij volgens anderen zouden moeten zijn, ze steunt hem zonder daar al te veel woorden aan vuil te maken.
Veel van de boeken van Anke Kranendonk zijn Wiwi’s. Ze doen precies dát waar de schrijfster haar moeder zo om bewondert.
Anke is al meer dan twintig jaar schrijfster van kinderboeken. In september verschijnt Altijd vrolijk, haar eerste boek voor volwassenen.

Ter ere van haar twintigste jubileum als kinderboekenschrijfster herschreef Anke Kranendonk haar debuut Van huilen krijg je dorst. Het verhaal kreeg een nieuwe titel, werd uitgebreider, en is fraai geïllustreerd door Peter Paul Rauwerda.
Dat ze voor juist dit verhaal koos heeft er vast mee te maken dat een deel van haar geschiedenis het fundament van het verhaal vormt. Toen Anke begin dertig was verloor ze in één jaar tijd haar vader en moeder. Ze werden ziek, terwijl zij net haar eerste kindje had gekregen. In het Anke Kranendonkboekje vertelt de schrijfster over haar ouders: ‘De wijze waarop ze met hun ziekte en naderende dood omgingen was zo open, zo vanzelfsprekend, zoveel ruimte latend voor gevoelens en vragen, dat het een diepe indruk op mij heeft achtergelaten. Ik wilde erover schrijven. (…) Een monumentje, voor mijn pa en ma.’ Geen wonder dat het boek haar na aan het hart ligt.
‘Neef Wentelteef!’
‘Oom Koffieboon!’
Zo begint Voetballen in de hemel (7+). Kiet is neef Wentelteef en Levy oom Koffieboon, zijn lievelingsoom. ‘Oom Levy, die kan alles.’ vertelt Kiet aan zijn beste vriendje Teddy. Zo is hij de beste voetballer die Kiet kent en zal hij hem leren hoe hij een echte keeper moet worden.
Maar dan wordt oom Levy, niet lang nadat Kiet heeft gehoord dat hij een zusje krijgt (of een broertje, maar Kiet weet zeker dat het een zusje wordt), ziek. Hij heeft kanker. Als je in dit prachtige boek leest hoe open en onomwonden Kiet met zijn lieve ouders en oom over verdriet, ziekte en dood kan praten, begrijp je een beetje hoe geweldig de ouders van Anke moeten zijn geweest.
Voetballen in de hemel bewijst nog maar eens dat Anke Kranendonk er ook in haar debuut al een meester in was om de kinderwereld te begrijpen en te beschrijven: ‘Eén ding verandert nooit: het wezen van een kind. De eerste aanraking met leven, dood, liefde, verlies, pijn en vriendschap kan ongelooflijk intens zijn. De grens tussen onbevangenheid en bewustwording is magisch, kwetsbaar, ontluisterend, diepgaand. Ik zal erover blijven schrijven.’ (uit: Het Anke Kranendonkboekje)

Als je het bootje van Kapitein Kees (7+) instapt, vaar je samen met hem, hondje Bas en cavia Hector, zó een sprookjesachtig avontuur tegemoet.
Op een zonnige dag gaat Kees een stukje varen. Hij vindt het zo goed gaan dat hij besluit de grote rivier over te steken, op naar onbekende wateren. Hij ontmoet een leuk, heel mooi meisje, en ook een oud verward dametje. Wat hij niet weet is dat inmiddels iedereen naar hem en dat vrouwtje op zoek is.
Voor zover dat nog niet gebeurd was door het verhaal- en verplaatstalent (als je niet oppast lig je mee te schommelen in je bed) van Anke Kranendonk, toveren de wondermooie illustraties van Annemarie van Haeringen een onuitwisbare glimlach op je gezicht.
En voor de fans van Kees: in het eerder geschreven Liever een hond (6+) kun je ook al kennismaken met Kees en hond Bas. Toen Anke eens aan haar (toen nog jonge zoontje) vertelde dat hij een cavia mocht uitkiezen, fluisterde hij in haar oor: ‘Ik heb liever een hond.’ Naar de cavia werd thuis niet echt meer omgekeken, maar het verhaal had haar wel een mooie titel voor een boek gegeven.
Hier kun je Kapitein Kees in een leuk filmpje voorbij zien komen!

In dit eerste boek over Lynn! (10+) zit ze in groep acht en in de beginfase van de pubertijd. Ze besluit dat het maar eens afgelopen moet zijn met dat gekke gedoe van haar: ‘Het zou prettig zijn als ik als een beetje een normaal kind naar de middelbare school zou kunnen. (…) Ik moest rustig en beschaafd worden en niet meer elke keer uit elkaar klappen van nijd of scheetzakken onder de billen van de juffrouw leggen.’
Lynn is een stoer, grappig, ontwapenend meisje dat ontdekt dat er nog heel veel is dat ze niet weet en dat er vreselijk veel onderwerpen zijn waar ze zich zorgen om kan maken. Haar lichaam (‘Eigenlijk had ik best een raar lijf, het was een soort stok.’), haar vriendinnen (‘Als we met zijn drieën waren, bungelde er altijd iemand achteraan’), haar gezin (‘Niemand kwam uit zo’n sukkelig gezin als ik’), om maar eens wat te noemen.
Al die vragen zorgen voor een hoop verwarring: ‘Soms voelde ik me net een gespleten haar. Of een dropmatje, dat je heel makkelijk uit elkaar kon trekken.’

‘Wees gewoon jezelf’ zegt haar lieve broer Johan tegen haar. Maar zo makkelijk gaat dat niet… ‘Jezelf. Ja. Alleen, waar zit die?’
Een boek voor meisjes die net als Lynn ontdekken dat het best lastig en vermoeiend is om overal over na te moeten denken en steeds te moeten bedenken hoe anderen je wel of niet zien. Én een boek dat laat zien hoe fijn het is om al dat gedoe af en toe (‘pfff’) lekker van je schouders te laten glijden.


Over zichzelf als kind schrijft Anke Kranendonk dat ze makkelijk het gedrag van anderen kon overnemen: ‘net iets wilder dan ik eigenlijk was, net iets beleefder, iets rustiger, iets brutaler, iets chiquer. Of anderen dat doorhadden, wist ik niet.’ Ik herken Lynn meteen in dat verhaal en kan me er alles bij voorstellen dat deze persoonlijke herinneringen haar tot zo’n overtuigend en springlevend personage maken.
In het stuk dat over het belang van (voor)lezen verscheen op boekwijzer.com schreef ik dat fmri-scans bewijzen dat ons brein niet veel onderscheid maakt tussen lezen over een gebeurtenis en het meemaken daarvan in het echte leven. Het is dus helemaal niet zo gek dat je – als je een mooi boek hebt dichtgeslagen – het gevoel kunt hebben dat je het avontuur zelf beleefd hebt, dat je de hoofdpersoon zelf even was. Ik hoop daarom ook altijd dat ouders mijn kinderboekentips zelf ook eens openslaan, om via het boek een kijkje te nemen in het hoofd van hun kind – of wat vaker gebeurt: zich dingen herinneren van vroeger: ‘O ja!! Zó voelde dat! Ik was het helemaal vergeten.’ hoor ik eigenlijk vaker dan: ‘O, zit dat zo…’ 

Lynn en Lynn 2.0 (10+) zijn boeken waar dat ongetwijfeld bij zal gebeuren… Ze laten zien dat pubers zelf de helft van de tijd (of meer) ook geen benul hebben van wat ze nu eigenlijk voelen en waar ze nu eigenlijk mee bezig zijn. Voor hen wordt het kleine door dat onrustige gevoel al heel snel groot, HEEL groot zelfs, of zoals Anke Kranendonk in Lynn 2.0, waarin Lynn op schoolkamp gaat, schrijft:
‘Als alles gegaan was zoals ik had bedacht, was ik niet zenuwachtig geweest. Maar door die ellendige handdoek, de leuke blauwe met de gele ananas erop, die ik speciaal had uitgekozen om mee te nemen, zodat-ie nooit met een andere verwisseld kon worden omdat hij zo speciaal was, de handdoek die Johan never nooit gebruikt, maar nu ineens wel, daardoor was mijn hele plaatje van de toekomst in duigen gevallen.

En door Joeri.
Maar dat wist nog niemand.’

Anke Kranendonk geeft antwoord op drie lezersvragen!

Vragen van Julia:
Hallo Anke,

Ik ga je het eerste boek zeker lezen, want ik zit in groep 8! Ik heb twee vragen.
1: Lijk jij zelf een beetje op Lynn of was een ander meisje het voorbeeld voor het verhaal?
Anke Kranendonk: Ja, ik lijk wel een beetje op Lynn. Ik had ook allerlei soorten vriendjes en vriendinnetjes. En gedroeg me misschien altijd bij iedereen net iets anders. Alsof ik me heel erg ging inleven in die andere.
2: welke tips heeft Lynn (jij  voor meisjes in Groep 8?
Anke Kranendonk: Het is helemaal niet erg als je een beetje “meebeweegt” met een ander. Als je het maar weet van jezelf en je ook een andere kant op kunt bewegen.

Vraag van Esther:
Beste Anke, 
Welke waardevolle tip zou je beginnende pubers mee willen geven die ervan dromen ooit, in de toekomst, een beroemd schrijver te zijn?
Anke Kranendonk:
Veel lezen

veel spelen
veel fantaseren
en als je wilt… veel schrijven. Hoeft niet elke dag. Pas als er een verhaal uit moet omdat je anders ploft.

Vraag van Nina:
Hi Anke,
Als er een film van je boeken gemaakt zou worden, zou je dan een hoofdrol willen?
Anke Kranendonk: Jaaaaaaaaaaaa! Helaas zal ik nu worden gecast voor “jonge oma”. Ik was natuurlijk liever wat anders geweest……

Lieve Julia, Esther en Nina,

Hoera, jullie hebben gewonnen! Stuur me via deze link je contactgegevens dan zorg ik dat de boeken zo snel mogelijk naar jullie toe komen.

Veel leesplezier!

7 reacties op “VIER KEER ANKE KRANENDONK + UITSLAG WINACTIE

  1. Iris zegt:

    Beste Anke, de boeken Lynn en Lynn 2.0 gaan over de beginnende puberteit. Hoe heeft u zelf deze ingrijpende tijd ervaren? Last van pestkoppen gehad of juist niet? Zelf heb ik de kunstacademie gedaan en merkte dat ik soms buiten de groep viel omdat ik ‘anders’ was, wellicht heeft u dat ook ervaren, schrijvers zijn natuurlijk ook erg creatief en soms wordt dit als anders gezien…ik ben erg benieuwd. (LYNN)

  2. Julia zegt:

    Hallo Anke,
    Ik ga je het eerste boek zeker lezen, want ik zit in groep 8! Ik heb twee vragen.
    1: Lijk jij zelf een beetje op Lynn of was een ander meisje het voorbeeld voor het verhaal?
    2: welke tips heeft Lynn (jij 😉 voor meisjes in Groep 8?
    Ik ga je interview lezen!
    Groetjes van Julia (LYNN)

  3. Esther zegt:

    Beste Anke,

    Welke waardevolle tip zou je beginnende pubers mee willen geven die ervan dromen ooit, in de toekomst, een beroemd schrijver te zijn? (Lynn 2.0 omdat hij nu op schoolkamp is…Zo herkenbaar )

  4. Mariska zegt:

    Hallo Anke,

    Mijn vragen: Hoe heb je zelf de middelbare school ervaren. Was je onzeker en zo ja, hoe ging je daarmee om (terugtrekken in jezelf of juist veel geschreeuw om die onzekerheid maar niet te laten zien?).
    Lynn

  5. Pingback: Boekwijzer – BOEKWIJZER INTERVIEWT ANKE KRANENDONK

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *