‘Het voelt alsof de vulkaan tot uitbarsten is gekomen.’

 

Mark Janssen | boekwijzer

 

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: waarom moesten we zo lang wachten op een prentenboek van jou?
Dat is wel een verhaal apart. Jarenlang heb ik mijn werkende leven volgebouwd met opdrachten voor anderen. Heb ik niet geluisterd naar het stemmetje in mijn hoofd dat zei: zou je niet eens? Ik koos voor de veiligheid van financiële zekerheid.
Het is een proces van jaren geweest om op het punt te komen dat ik het diepe in durfde te springen. Daarvoor wist ik trouwens ook dat ik de beelden die ik in mijn hoofd had, nog niet goed op papier kreeg. Ik probeerde het niet eens.

Was dat frustrerend?
Met vlagen zeker. Er had namelijk maar één iemand schuld aan dit alles: ikzelf. Ik maakte zeker wel mooie dingen, maar tekende niet de beelden die in mijn hoofd woonden. Waarom laat ik het niet zien? Waarom blijf ik hierin hangen? Ik heb het me zo vaak afgevraagd. Maar ik vond de code niet om het slot te kraken…

Wat was het omslagpunt?
Vanaf 2014 werd het me steeds duidelijker dat ik een omslag moest maken. Stel je voor, toen heeft het nóg twee jaar geduurd voordat ik mezelf tijd gaf. Tot 2016, toen dacht ik: Nu ben ik er klaar mee! Dit is het moment. Nú moet ik moet de boeken gaan maken die ik wil maken. Ik had wat gespaard en gaf mezelf vier maanden om iets te creëren wat helemaal uit mezelf moest komen. En oh! Wat was het fijn. Alles lukte voor mijn gevoel, het was alsof er diep vanbinnen een dam was doorbroken. Dit is het, ik zit goed!
Met vijftien dierenprenten ging ik naar de uitgeverij van wie ik de boeken als kind had verslonden: Lemniscaat. Jean Christophe, de uitgever, bekeek mijn tekeningen, keek me stomverbaasd aan en zei: ‘Waar kom jij vandaan? Kom je uit de lucht vallen? En… we zouden het erg fijn vinden als je dit bij ons uitbrengt.’

Niets gebeurd 1 | boekwijzer

Er was íéts gebeurd en dus was daar Niets gebeurd. Was je teleurgesteld dat het niet meteen in de prijzen viel?
Nee hoor, ik raakte door niets meer uit het veld geslagen. Het was ook de werkervaring van negentien jaar zonder ooit een platte prijs gewonnen te hebben, die me weinig deed verwachten. En dat heb ik nog steeds, hoor. Ik dacht wel dat het misschien zou kunnen bij Niets gebeurd. Het was zoveel artistieker dan wat ik eerder maakte. Maar tegelijkertijd had ik het gevoel dat ik nog meer moest laten zien. Dat ik moest bewijzen dat ik de knop echt had omgezet. Dit was veelbelovend, maar nu moest ik doorpakken!

Ik wil een leeuw 1 | boekwijzer

Je tweede boek – Ik wil een leeuw!– maakte je samen met Annemarie van der Eem.
Het is een ontzettend leuk verhaal. Te leuk om te laten liggen. Maar toch leerde het me dat ik mijn eigen boeken wilde maken. Ik houd zo van dit vak omdat het me in staat stelt mijn eigen ideale wereld te scheppen en daar helemaal in te verdwijnen. Dat komt het best over als ik een boek maak dat helemaal uit mezelf komt.

En dus was daar het imposante Dino’s bestaan niet!
Ik fiets veel door het Belgische Ardennen-landschap. Een route die ik vaak neem vanuit mijn woonplaats Valkenburg, leidt me over een hoge heuvel vanwaar je misschien wel 25 kilometer ver naar het zuiden kunt kijken. In de verte zie je prachtige heuvels liggen en daartussen puntige afvalbergen van oude steenkolenmijnen. Dat lijken wel de ruggen van dino’s dacht ik op een dag. Ik kon aan de slag. Het was een heerlijk om die twee jongetjes op te laten gaan in dat enorme landschap vol dino’s. Om de lezers dingen te laten zien die de jongetjes in het boek niet opvallen.
Ik heb het gevoel dat ik een stap verder kon gaan in Dino’s. Niet alleen in de illustraties, maar ook door het verhaal meer cohesie te geven. Het is een ode geworden aan kleine kinderen die met een open vizier naar de wereld kijken. Die de wonderen nog zien en laten gebeuren.

Dino 1 | boekwijzer

Kort geleden verscheen Eiland. Een betoverend verhaal over een vader, dochter en hondje die schipbreuk leiden en terechtkomen op een klein eiland dat niet is wat het lijkt. Zelf noem je het boek je topstuk (tot op heden)…
Ik houd van schoonheid en in Eiland kon ik meer schoonheid laten zien dan daarvoor. Er zit meer lucht en meer licht in. De koelheid van de winter. De rijkdom van de kleuren in de zomer. Zo spannend kan gevaar zijn, en zo mooi de nacht. Ik heb zoveel in dit boek kunnen stoppen: spanning, gevaren, stormen, fijne momenten, mooie momenten, de jaargetijden. En dat laatste hele persoonlijke stukje – het meisje dat naar beneden springt om afscheid te nemen van de reuzenschildpad. Daar ben ik gelukkig mee.
Daar kon ik inzoomen, kon ik het verhaal heel klein en gevoelig maken. Eiland verbeeldt mijn ideale wereld. Al die jaren dat het niet lukte, wist ik: áls ik het ooit voor elkaar krijg, áls ik het ooit op papier kan zetten, dan moet het er zo uitzien.

Eiland 1 | boekwijzer

 

Dus vanaf nu alleen nog maar je eigen werk?
Ik probeer de signalen die ik krijg goed op te vangen. Ik kom net terug van de Bologna Childrens Book Fair, het internationale mekka voor kinderboeken, en daar krijg ik de meest enthousiaste reacties op mijn eigen prentenboeken.
Hoewel deze boeken mij ook de meeste voldoening geven, omdat ik zo’n prentenboek bén, heb ik op dit moment ook nog veel plezier aan het illustreren van ‘leesboeken’ voor andere auteurs. Wel minder in aantal dan vroeger. Veel minder. En lopende series onderbreek ik niet. Verder weet ik niet wat de toekomst brengt. Een grote Chinese uitgever zit bijvoorbeeld aan me te trekken om nieuwe boeken voor hen te maken. En een Mexicaanse… Ach, de tijd zal het leren.spread eiland | boekwijzer

Ben je trots op jezelf dat het gelukt is?
Best wel. Na al die jaren voelt het ook stoer om op deze manier met mijn werk bezig te zijn. Nu de dop van de fles is, voelt het alsof de vulkaan tot uitbarsten is gekomen. Dat ik na zo veel jaren illustrator zijn, nog zo’n grote ommekeer heb kunnen maken is wel heel bijzonder vind ik. Ik zit echt op mijn plek nu. Ik ben préntenboekmaker. Mijn boeken doen het goed. Ik ben heel gelukkig.

 

HOERA, WE HEBBEN DRIE WINNAARS!

Jikke Weidema

Mireille Muls

Esther van den Brink

Mailen jullie je adres naar boekwijzer@gmail.com? Dan komt het boek zo snel mogelijk naar jullie toe!

Veel lees- en kijkplezier en tot ziens op boekwijzer!

Een reactie op “Boekwijzer interviewt Mark Janssen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *