Boekwijzer Reviewer Guus over De wilde robot
Auteur: Peter Brown
Illustraties: Peter Brown
Vertaling: Annelies Jorna
Uitgeverij: Querido Kinderboeken
Alweer zo’n bijzondere Boekwijzer Reviewer. Dit keer komt Guus (net 12 geworden) aan het woord. Hij zit in groep 8 en las De wilde robot. Volgens Guus moet íédereen dit boek lezen ‘omdat het heel origineel is en de robot een echt persoon wordt met wie je meeleeft.’
Waar gaat het over?
Je leest hoe Roz ontdekt dat ze kan overleven in de natuur, hoe ze de taal van de dieren leert spreken en hun vriend voor het leven wordt en ook hoe ze zich ontfermt over een jong gansje (Straalsnavel) dat haar mama gaat noemen.
Je zit er meteen in
Guus en ik zijn het er roerend over eens dat Brown zijn verhaal sterk begint. Guus: ‘Je wil meteen meer over deze hoofdpersoon weten.’ Dat Roz een robot is, is volgens Guus ‘erg origineel’. Het idee dat je gaat kijken hoe een robot zich zou gedragen in de wildernis is goed bedacht.’ Dat bijzondere gegeven en de meeslepende opening van het verhaal maken ‘dat je vanaf het begin niet meer kunt stoppen met lezen.’
Origineel dus, en ook…
Guus vond nog veel meer van De wilde robot. Zomaar wat woorden waar hij aan moest denken toen het boek uit was:
– grappig om te lezen hoe Roz aan het begin denkt.
– apart/afwisselend, want het boek is prentenboekachtig met plaatjes, pratende dieren en veel fantasie, maar af en toe ook serieus, bijvoorbeeld in het stukje waar de ganzen naar het zuiden moesten vliegen en straalsnavel Roz daarna vertelt wat er allemaal gebeurde.
– mooi, de plaatjes in het boek vond ik mooi.
– zielig, aan het eind.’
Ik vind dat een bijzonder mooie en rake opsomming. Ik zou daar als volwassene nog wel het (saaie, maar toch) woord leerzaam aan toe willen voegen. Het ligt er nergens dik bovenop, maar de toekomstige wereld waarin Brown het verhaal plaatst, is er een waarin technologie en natuur samen lijken te kunnen gaan. Hoe mooi en waardevol is het om hier aan de hand van dit boek met kinderen over te praten, om het met hen te hebben over het verschil tussen de emoties en mogelijkheden van robots en mensen.
Roz de robot
Dat je veel leert over robots was Guus natuurlijk ook opgevallen en dat vond hij mateloos interessant. Lees maar eens mee met zijn prachtige gedachtegang: ‘Je ziet hoe Roz werkt als robot. Bijvoorbeeld hoe ze allemaal dingen leert van de dieren door goed te kijken en het daarna na te doen. Ik vond het heel leuk om te lezen dat het robotbrein meteen alle informatie over het dier oproept, dat is interessant. Je ontdekt ook hoe ze geprogrammeerd is. Ze werd pas geactiveerd toen ze van het schip af was. Roz weet wat een schip is, maar niet dat ze niet op het eiland thuishoort en ergens anders vandaan komt.’ Dat Guus dit zo kernachtig weet te beschrijven, vind ik al heel bijzonder, maar hij gaat zelfs nog een stapje verder. Let maar op: ‘Roz helpt altijd, ook als de dieren lelijk tegen haar doen (ER: in het begin moeten de dieren niks van Roz hebben, pas later worden ze vrienden). Roz is dus nooit slecht en helpt iedereen.’
Guus de robot?
Zou Guus dan na het lezen van dit verhaal zelf een robot willen zijn? Nee, dat gaat te ver: ‘Ik zou geen robot willen zijn, een robot heeft geen echte familie. Al is ze aan het eind van het boek wel samen met alle dieren en is ze heel belangrijk voor hen. Het lijkt aan het einde ook wel alsof de ze gevoelens heeft. Roz is bijvoorbeeld geprogrammeerd om niet kapot te gaan en dus lijkt het alsof ze bang is voor dingen.’ Hoe interessant is dat!
Illustraties
Guus en ik vinden het boek niet alleen heel lekker lezen, we vinden het er ook te gek uitzien. Daar is een goede verklaring voor. Peter Brown werd namelijk groot met zijn prentenboeken. De wilde robot is zijn eerste jeugdroman. Hij verzorgde het krachtige omslag en de strakke illustraties in het boek zelf. Guus: ‘Ik vind het echt een mooi boek. De tekening op de voorkant is groengrijs met een roze zon, net als de naam Roz. De gladde letters op de voorkant voelen lekker De tekenstijl van de plaatjes in het boek zijn ook heel mooi. Ik vind het leuk dat er zoveel plaatjes in het boek staan en dat je ook duidelijk ziet wat Roz leert en doet.’
Mooie zinnen
Ik geef Boekwijzer Reviewers altijd mee dat het kan helpen om bijzondere, of mooie zinnen die ze tegenkomen op te schrijven in hun notitieboekje. Dat is best een lastige opdracht en dus zeker niet verplicht. Maar Guus vond het een leuke uitdaging en haalde er een paar prachtige zinnen uit die meteen laten zien waarom dit boek zo grappig en zielig tegelijk is. Ik voorzie ze van wat context:
– Roz ontfermt zich over het klein babygansje (Straalsnavel) en vraagt hulp aan een oudere gans. Maar die vertrouwt het niet en vraagt of Roz wel zeker weer dat ze de ouders niet heeft opgegeten. Het antwoord vond Guus erg grappig klinken: ‘Ik weet zeker dat ik zijn ouders niet heb opgegeten,’ zei Roz, die nu weer gewoon praatte. ‘Ik eet nooit iets, ook geen ouders.’
– Aan het einde van het boek wordt het heel zielig. Roz is er slecht aan toe, haar lijf is kapot: ‘De robot wilde flink zijn voor haar zoon en haar vrienden; ze wilde hen geruststellen en zeggen dat ze zich geen zorgen moesten maken; het kwam allemaal wel goed. Maar Roz wist dat het niet allemaal goed kwam.‘
Hoe zou het verder gaan?
De laatste zin die Guus me stuurde is beeldschoon. Het slot van het verhaal nadert als Roz tegen Straalsnavel zegt: ‘Je bent mijn zoon en hier hoor ik thuis‘. Guus durfde door het einde ook al te hopen op een vervolg: ‘Aan het eind staat er dat er zich in Roz computerbrein een plan vormde. Ik hoop daarom heel erg dat er een nieuw boek komt.’
Deze knappe Boekwijzer Reviewer heeft het goed aangevoeld: de avonturen van Roz zijn nog niet voorbij! En hoewel Querido nog niet kan vertellen wanneer het vervolg verschijnt, kan ik alvast vertellen dat de Engesle titel The Wild Robot Escapes is. In deze toffe blog op de site van Peter Brown kun je er al meer over lezen.
Guus en ik wensen jullie heel heel heel veel leesplezier! Laten jullie ons weten wat jullie van het boek vonden?
De wilde robot zit de volgende ronde in het Boekwijzer Lidmaatschap (Voorjaar 2020). Kun je niet wachten? Dan kun je kun je het fijne (voor)leesboek hier bestellen.
BEN JIJ AL LID VAN BOEKWIJZER?
Hier ontdek je wat het Boekwijzer Lidmaatschap inhoudt en kun je je meteen inschrijven!
