Leugenaar leugenaar (12+)
Auteur: Herman van de Wijdeven
Omslagbeeld: Karst-Janneke Rogaar
Uitgeverij: Querido Kinderboeken
Woest
‘Mijn vader verdween op de ochtend van mijn dertiende verjaardag.’
Zo begint het verhaal van Charlie.
Vanaf dat moment is het voor haar of er naast de wereld die ze kent, een andere wereld bestaat: ‘Een geheime wereld die ik niet kon zien of horen, waar ik niet aan meedeed.’ Het mysterie waarmee het vertrek van haar vader is omgeven, de leugens die worden verteld, de zaken die krampachtig worden verzwegen… het maakt Charlie woest.
Hoe het is om Charlie te zijn…
De manier waarop Herman van de Wijdeven je in de huid van Charlie laat kruipen is bijzonder knap en intiem. .
Je voelt haar verdriet en woede om het vertrek van haar vader, haar begrip en tegelijkertijd diepe ergernis ten opzichte van de mensen die het dichtst bij haar staan en je beleeft hoe ze zichzelf en haar daden beschouwt. Kortom, je ontdekt hoe het is om Charlie te zijn.
Eigenlijk heeft ze driedubbel ongemak. Ze heeft last van de situatie, van haar omgeving én van zichzelf. De enige manier om te midden van dat alles regie te voelen is ruziemaken. Dat doet ze dan ook volop. Met haar moeder om haar klungelige pogingen om met haar te praten, met haar beste vriendin om haar onuitstaanbaar goedgemutste compensatiegedrag en met Kat, haar kwelgeest op school.
Ruzie maken
Die reactie en gevoelens zijn – ook in minder heftige situaties – zo herkenbaar voor kinderen die net als Charlie die typische grensleeftijd hebben waarop anderen van hen (en zij misschien ook wel van zichzelf) gaan verwachten dat ze situaties beter begrijpen en daarop redelijker kunnen reageren. En precies daarin heeft Charlie ábsoluut geen zin. Ze ziet het allemaal heus wel, maar heeft helemaal geen behoefte om te luisteren en te begrijpen. Ze wil alleen maar kwaad zijn en ruziemaken. Zelfs bij pogingen van haar geweldige oma Sonja, eigenlijk haar enige echte steun, vlucht ze zodra het gesprek te serieus dreigt te worden.
Mannetje van vuur
Het omslag van Karst-Janneke Rogaar vat prachtig in beeld wat er in Charlie omgaat. Dat woedende mannetje van vuur kan daar niet natuurlijk niet blijven zitten. Maar met alleen ruziemaken krijgt Charlie hem er niet uit. Het moet wel escaleren.
De dag nadat er een brand heeft gewoed op haar school doet Charlie iets heel ergs. Iets waardoor ze zelf ervaart hoe het is om rond te lopen met een leugen die je opvreet en hoe moeilijk en vermoeiend het is om ervoor te zorgen dat een gammele toren van leugens niet omkiepert.
Liegen is vaak een kwestie van luiheid
Just in die periode belandt oma Sonja in het ziekenhuis en daar kan (en wil) Charlie niet meer om een echt gesprek heen: ‘In een ziekenhuis is geen plaats voor kwaadheid, het zit veel te vol met verdriet en pijn.’
Leugenaar leugenaar barst van de prachtige zinnen, maar wat oma Sonja Charlie in het ziekenhuis toevertrouwd is voor mij de mooiste van het hele boek. ‘Liegen is vaak een kwestie van luiheid,’ zegt ze als ze eerlijk toegeeft dat haar ‘ik wilde je ergens voor behoeden’ eigenlijk een al te makkelijk excuus was om Charlie de waarheid niet te vertellen.
Liegen is vaak een kwestie van luiheid
Het is fijn dat Van de Wijdeven zijn verhaal hoopvol eindigt zonder alles weg te geven. Hij laat nog wat te raden over. Hoe het afloopt met Charlie zul je misschien niet precies weten. Dat maakt ook niet uit. Want wat je wel weet, is dat je – ondanks dat het misschien niet altijd helemaal goed komt in het leven – door kunt gaan, dat lucht en humor terug kunnen komen. Dat je misschien iets moet inleveren, maar dat je daarmee ook altijd wat wint.
Leugenaar leugenaar is een ijzersterk, ontwapenend verhaal over het echte leven.
Zo’n boek dat je in één ruk uit wil, kan en moet lezen.
Leugenaar Leugenaar doet de volgende ronde (voorjaar 2020) zeker mee in het Boekwijzer Lidmaatschap. Kun je niet wachten? Dan kun je het hier bestellen.
BEN JIJ AL LID VAN BOEKWIJZER?
Hier ontdek je wat het Boekwijzer Lidmaatschap inhoudt en kun je je meteen inschrijven!
