Auteur: Jowi Schmitz
Illustraties: Chuck Groenink
Uitgeverij: Hoogland & Van Klaveren
Raf en Robbie
In Beste broers (8+) ontvouwt zich het verhaal van de dappere broertjes Raf (9) en Robbie (5) die met hun ouders verhuizen naar de boerderij van hun opa en oma. Raf is de verteller. Het wordt al snel duidelijk dat het tussen zijn ouders niet zo goed gaat. Ze maken veel ruzie. Mama is te druk, papa weet niet wat hij wil. Gelukkig hebben de broertjes hun lieve oma en zwijgzame, maar fijne opa.
De komeet
Opa is bezig met een spannend project midden in het bos. Hij bouwt een toren. Daar wil hij met oma de komeet bewonderen die voor het laatst langskwam toen hij nog maar een klein jongetje was. Raf en Robbie helpen opa graag mee. Maar hoe dichterbij de nacht van de komeet komt, hoe zwakker oma wordt. Als zij uiteindelijk in het ziekenhuis belandt en er op een avond iets met opa gebeurt, zijn Raf en Robbie de enige die hem kunnen redden.
Hoopvol
Subtiel laat Jowi Schmitz Raf groeien van een kwetsbaar jongetje dat moet wennen aan een nieuwe omgeving (‘Ik voel me een ontdekkingsreiziger in een land waar ze min of meer dezelfde taal spreken, maar héél anders leven.’) tot een jongetje dat nog steeds gevoelig durft te zijn, maar wel beter weet hoe hij de macht over zijn eigen leven kan nemen. De manier waarop Raf zich ontwikkelt is treffend en hoopvol. Al die diepe gevoelens zijn door zijn ogen wat ze zijn voor een kind: daar, maar niet te zwaar om ermee om te gaan. En dus merkt Raf hoe bijzonder het voelt als hij de dingen die hij eng vindt aan durft te gaan.
Ode aan koppigheid
‘Onze route is rechtdoor, tussen de bomen door. Het is net alsof wij niet bewegen, maar het bos onze kant op glijdt. Als een zwarte golf van naalden en boomstammen.’ Sprankelende zinnen als deze zorgen ervoor dat het verhaal en de personages loskomen van het papier. Niet alleen Raf, ook de mensen die zich om hem heen bewegen. Met daarin een glansrol voor opa die laat zien dat wat koppigheid vermag.
Schmitz schrijft in haar prachtige dankwoord (ik moest er een beetje van huilen): ‘Iedereen zou af en toe de vrijheid moeten nemen om de wereld te maken zoals hij dat wil. Zelfs al stribbelt de wereld tegen.’ Daarom laat ze opa doorbouwen aan zijn toren, ook als niemand meer snapt waarom hij dat nog doet. ‘Ik vind het belangrijk om te doen wat ik me voorneem.‘ zegt opa tegen Raf en Robbie. ‘Vooral als ik het ook heel graag wil. En zelfs als anderen dat … onnodig vinden.‘
Beste broers is een boek waarin veel speelt, maar dat me juist trof door de aangenaam zachte en kalme vertelstem. Het is een ode aan koppigheid en wilskracht. Het is schitterend uitgegeven en verrijkt met tekeningen van Chuck Groenink. De diepe, warme kleuren die hij gebruikt verbeelden de sfeer van het verhaal buitengewoon. Ik hoop dat Beste broers heel veel kinderen mag bereiken.
Het zal zeker te bewonderen zijn op de Feestdagen Tiplijst voor Boekwijzer Leden
BEN JIJ AL LID VAN BOEKWIJZER?
Hier ontdek je wat het Boekwijzer Lidmaatschap inhoudt en kun je je meteen inschrijven!
