De laatste beer

Sommige kinderen zouden het idee om een verlaten eiland met een ijsbeer te delen eng vinden, maar zo zit April niet in elkaar. Het komt niet eens in haar op om bang te zijn. Ze voelt juist precies het tegenovergestelde: een glimmende glinstering van opwinding. Dit was de vrije wereld waar haar moeder altijd over vertelde, en nu woonde ze daar middenin. April woont voor een onderzoek van haar vader zes maanden op het verlaten Bereneiland in het poolgebied. Het eiland heet zo omdat het er lang geleden vol beren zat, maar dat zou nu al lang niet meer het geval zijn. Haar vader gaat zo op in zijn werk, dat April even goed in haar eentje op het eiland had kunnen zijn. Tijdens haar verkenningstochten gaat ze op in het eigen, geheimzinnige ritme en de pracht van het eiland. Op een dag hoort ze een diep en schrapend geluid van een dier in nood: Bevroren tijd. Lucht die scherp en stil aanvoelt. Zelfs de zee hield zijn adem in. En zo ontmoet het allermooiste wezen dat ze ooit heeft gezien. Mooi, en angstaanjagend. De pure, brute kracht. Een ijsbeer en het beest is gewond.
De laatste beer is een onvergetelijk avontuur met schitterende illustraties over een magische vriendschap.
Deel twee – Op zoek naar beer – is al even schitterend.