De rots van boven

Ik sta heel graag op
deze plek. Dit is mijn
lievelingsplek.
Ik wil nooit meer
ergens anders staan.
Aldus een schildpad met een hoed op. Het beeld toont echter een desolaat landschap gedempte aardse tinten en één bloem. Voel je de humor al? Sla je de bladzijde om dan zie je hoog in de lucht een grote zwarte rots op de aarde afstormen. Aldaar de apocalyptische dreiging. Weer een pagina later komt een golderdier aanlopen en ontstaat er een heen-en-weer-gesprek barstensvol onnavolgbaar droge humor. De schildpad begint: Wat vind je van mijn plek? Om eerlijk te zijn, antwoord het gordeldier, ik heb er een slecht gevoel bij.
Klassen suggereert en voert de spanning op. Zal hij het avontuur genadig laten aflopen voor zijn karakters? En dan ben je pas bij de eerste van de vijf briljante akten in dit boek. Als geen ander beheerst Klassen de kunst om verhalen af te pellen tot bedrieglijk eenvoudige, minimalistische, stilistisch verfijnde meesterwerken. Met zijn werk in handen is je leven rijker.