De schedel

Op een nacht, toen iedereen lag te slapen, besloot Otilla eindelijk weg te lopen.
Met die meesterlijke zin begint De schedel, een subliem griezelverhaal van Jon Klassen, gebaseerd op een oude volksvertelling uit Tirol. Het boek bestaat uit vijf delen – een opzet die Klassen vaker gebruikt – waardoor het leest als een spannend toneelstuk.
Otilla komt, na een tocht door een donker bos, bij een groot, verlaten huis. Daar woont een schedel die haar binnenlaat – op voorwaarde dat ze hem draagt. Want: ‘Ik ben slechts een schedel, en overal naartoe rollen is heel moeilijk voor mij.’
De schedel laat Otilla het huis zien: de toren, de kerkers, de balzaal waar ze samen dansen. ’s Avonds vertelt hij haar over het skelet zonder hoofd dat hem elke nacht zoekt en te pakken wil krijgen. Kan Otilla hen redden?
Klassen schreef en tekende een heel spannend en toch ook verrassend vriendelijk spookverhaal. Achter in het prentenboek vertelt hij hoe hij de volksvertelling ontdekte en hoe zijn eigen versie zich in zijn hoofd vormde. Die is simpelweg geweldig.