Het laatste jaar

Als Nate na de zomervakantie begint aan het laatste jaar van de lagere school is alles anders. Hij zit niet meer bij zijn allerbeste vriend P.S. in de klas en P.S. blijkt tijdens de vakantie bevriend te zijn geraakt met een van de pestkoppen van school. En dan gebeurt er in de loop van het jaar ook nog iets verschrikkelijks met zijn broertje.

Nate is een jongen die kan toveren met woorden. Wat hij voelt en meemaakt, vormt zich in zijn hoofd om tot poëzie. Zijn fantastische docent, meneer Joshua, ziet dat en moedigt hem aan om te schrijven. Het is fantastisch dat dit hele boek in die vrije versvorm is geschreven. Niet alleen ga je daardoor denken als Nate, dat wát hij je vertelt is er ook zo kraakhelder door gevangen. Elke regel is raak, er staat geen woord te veel.

Matt Goodfellow schreef een buitengewoon boek over een buitengewoon jongetje. Hij maakt schitterend invoelbaar hoe onzeker en angstig het is als alles om je heen verandert en duisternis je lijkt te omsluiten. Hij laat zien hoe belangrijk het is dat je op die momenten mensen om je heen hebt die je zien en die er simpelweg zijn. Mensen met het juiste kompas. Dat je daar dicht bij moet blijven. En ook dicht bij jezelf en bij je dromen.

De prachtige illustraties van Joe Todd-Stanton versterken de woorden en emoties met subtiele, rake beelden.

Wat een fe-no-me-naal en onvergetelijk verhaal.

Hulde ook voor de soepele, trefzekere vertaling van Willem Jan Kok. De kracht van de vrije versvorm blijft volledig overeind.