Het lied van de spreeuw

‘Ik zing een lied, dacht de spreeuw,

een lied over hoe mooi alles is

als je kijkt zoals ik. En ik zing het

voor iedereen die ernaar wil luisteren.’

Octavie Wolters geeft in dit onvergetelijk mooie en tijdloze prentenboek woorden aan de wonderen om ons heen. De spreeuw vertelt de andere vogels over het lied dat hij zingen zal. Allemaal vragen ze hem om daar wat in mee te nemen: Over hoe de bomen precies tussen hemel en aarde in staan en hoe zij de lucht dragen. Over de nacht in al zijn kleuren. Over het water en alles wat je niet kunt zien maar dat er wel is. Over de stenen die het verhaal van de aarde vertellen… Hun unieke blik op de natuur is zo zintuiglijk beschreven dat het voelt alsof je met de vogels door de lucht zweeft. Ook de illustraties zijn subliem. De linosneden in zwart en gebroken wit, met het snaveltje en de pootjes van de spreeuw steeds in een warme okertint, zijn een hartstochtelijke liefdesverklaring aan de natuur. Ze zijn krachtig, zonder aan de zachtheid van het verhaal afbreuk te doen. ‘Als je goed luistert, dan hoor je het. Als je goed kijkt, dan zie je het.’