Kinderen van het drijfzand

‘Je moeder wil leven in een wereld die bekleed is met watten en zachte stof, zodat je je nooit pijn kunt doen. Maar dat bestaat niet. Het echte leven is ruw en scherp als de stam van een palmboom.’
Simi (13 jaar) weet precies wat haar oma bedoelt. Haar moeder gaat ongemakkelijke gesprekken altijd uit de weg. Het verleden is geheim en taboe. In de zomer gaat Simi twee maanden logeren bij haar oma die ze nog nooit ontmoette. Die ver van de stad in het Nigeriaanse oerwoud woont en alles op de een of andere manier al lijkt te weten. Dit is een plek van goed en kwaad, vertelt haar oma, waar ze één zijn met de aarde en de natuur. Het is een plek waar magie heerst. Een plek waar je niet zonder nadenken kunt doen wat je wilt.
Al op de eerste dag komt Simi erachter dat haar oma niets dan de waarheid spreekt. Ze maakt iets mee dat zo ongelooflijk en onwerkelijk is dat ze het wel weg moet duwen in haar hoofd. In het donkere oerwoud komt ze terecht in drijfzand dat haar naar een andere wereld brengt.
De levensechte droom heeft alles te maken met een oeroude Nigeriaanse legende en met haar moeders verleden. Als haar vriendin Bubu niet veel later verdwijnt, weet Simi wat ze moet doen. Ze wil niet worden zoals haar moeder. Een en al spijt. Ze wil het verleden laten rusten. En dus moet ze Bubu achterna.
Kinderen van het drijfzand is een betoverend, sfeervol, meeslepend avontuur van de Nigeriaans-Duitse schrijfster Efua Traoré. Een boek dat je onmogelijk weg kunt leggen.