Oever

Wat een schitterend puur verhaal is Oever. Zonder twijfel een van de allermooiste boeken die ik ooit las.
Ludwig Volbeda laat je de wereld door de ogen van zijn hoofdpersonage ervaren en wat een voorrecht is dat. Prachtig precies neemt hij je een meivakantie lang mee in de zo eigen gedachten en zorgvuldige, verrassende observaties van Jip. De opdracht die de klas voor de vakantie heeft gekregen is dat een ieder een zelfportret moet maken. Jip is een begenadigd tekenaar, maar dit lukt gewoonweg niet. Dat heeft alles te maken met de zoektocht van Jip naar hoe het beeld dat getekend moet worden er dan uit moet zien.
De briefvorm is het verhaal op het lijf geschreven.
Kijk.
Zo luidt het eerste woord van Oever en dat is wat er gebeurt als je dit boek leest. Al lezend kijk je, begrijp je en zie je. En dat is een intens ontroerende, wonderlijke en betekenisvolle beleving.