Samen zijn we thuis

Wat is thuis? vraagt een meisje zich in dit troostrijke, hoopvolle prentenboek af. Het is een mooie vraag, die ze niet zonder reden stelt.
Want terwijl ze vertelt over al die kenmerkende plekjes in haar huis, over de rituelen, de bijzonderheden die haar huis ‘thuis’ maken, voel je dat er iets te gebeuren staat: ‘Thuis vind je met je ogen dicht de weg. Tot alles plotseling verandert.’
Het gezin verhuist en moet afscheid nemen van alles en iedereen om het meisje heen. Het missen is verdrietig: ‘Thuis is opeens het kussen onder je arm, het T-shirt dat nog naar je oude kamer ruikt (…) en een broer om tegen te leunen.’ Toch is dit boek vooral hoopvol. De warmte en vrolijkheid die het gezin en hun hondje uitstralen zit niet alleen in de zachte woorden, de illustraties zijn even innemend. De diepe aardse kleuren passen prachtig bij het oergevoel dat het boek beschrijft.