Ze was 16

Als Ize door haar ouders tussen wie het ‘niet echt lekker’ gaat naar haar oma in Zeeland wordt gestuurd, voelt ze zich in eerste instantie gedumpt in Niemandsland. Haar vriendje heeft het uitgemaakt, haar vriendinnen gaan feesten in Amsterdam en zij zit hier bij een oud mens (a.k.a. mijn oma) in f-ing middle of nowhere. Maar dan vindt ze op zolder in een doos een mandje waar een foto in verstopt zit met daarop een oude foto van een meisje van een jaar of zestien. Als haar oma de foto ziet, breekt haar stem en weet Ize dat zie uit moet zoeken wie het meisje is. Als lezer wordt je daar al in meegenomen, omdat het perspectief van Ize afgewisseld wordt met dat van de zestienjarige Janna, het meisje van de foto dat leefde in 1944. Samen vertellen deze jonge vrouwen een erg indrukwekkend oorlogsverhaal dat je door de perspectiefwisselingen en levensechte beschrijvingen niet los zal laten.