Zo voelt dat

Zo voelt dat is wederom een prachtige dichtbundel van Sylvia Weve en Bette Westera. Nadat zij de dood en het uit elkaar gaan in hun prijswinnende bundels Doodgewoon en Uit elkaar caleidoscopisch verkenden, bedichten en verbeelden ze dit keer gevoelens. Ze brengen dingen – soms heel doodgewone dingen als een traphekje of een stuiterbal – tot leven door daar emoties aan toe te kennen. Hoe voelt een ingezakte taart zich, een zoekgeraakt puzzelstukje, een hondendrol, een donderwolk of een wachtende gedachte? In de betoverende poëzie van Westera worden al die dingen buitengewone bronnen van begrip. De toon is luchtig, soms filosofisch en vooral heerlijk droogkomisch, zoals een bezem die klaagt over zijn onzalig bestaan: ze vegen de vloer met me aan. Of een moeilijke som die over zichzelf zegt: Ik ven de schrik van elke rekenles. / Ik ben geen flauw benul in het kwadraat,/ de optelsom van alle rekenstress, / gevreesd, verguisd, verafschuwde en gehaat. De illustraties van Sylvia Weve zijn als altijd van grote pracht.