Boekwijzer tipt fantastische boeken voor beginnende lezers

Ken je theaterlezen al? Ik hoop het!
Pluk de dag, mier’ is óf een geweldig boek om kennis te maken met deze manier van lezen óf een prachtige uitbreiding op je collectie. Bij theaterlezen worden de rollen aan het begin van elk hoofdstuk weergegeven. Kinderen kiezen en lezen om de beurt wat hun personage zegt. Zo leren ze op een speelse manier lezen en voorlezen.
In dit bijzondere theaterlezen-boek staan 26 knap bondig geschreven bekende en minder bekende fabels. Van de haas die de schildpad onderschat tot de vos die met zijn gladde praatjes het stuk kaas van de raaf verovert.

Het zijn verhalen waarin de als mensen pratende en denkende dieren natuurlijk steeds een mooie levensles krijgen die de moeite van het bespreken waard is.: ‘Wat is volgens jou de moraal van dit verhaal?
De illustraties van Grootzus brengen de dieren karaktervol en met humor tot leven.

Als kers op de taart vind je achterin het boek ook nog tips voor een echte leesvoorstelling.

Applaus voor de makers én voor jezelf, als dit boek gaat lezen of deze tip doorgeeft!

Na het briljante Pluk en Pluis – de weg naar terug en Vuurtorenbeer is dit opnieuw een parel voor beginnende lezers van Mathilde Stein. Dit keer is het Maksie het hondje dat het podium rockt. Hij woont bij meneer Koos in de dierenwinkel. Die snapt hem precies en toch zou Maksie zo graag een eigen baas willen. Een stoere, zoals agent Ben van zijn lievelingsprogramma op televisie. Als er alleen oma’s met muffe tassen voor hem langskomen, besluit hij zelf op zoek te gaan naar zijn droombaas.
Stein schreef een spectaculair, prachtig rond avontuur dat barst van leven en vertelplezier. De cartooneske tekeningen van Jan Jutte zijn even dynamisch en kleurrijk als het verhaal. Fantastisch om zelf te lezen en even heerlijk om voor te lezen. Wat een lievelingsboek weer!

Dit spiksplinternieuwe boek van Mathilde Stein is weer zo goed, fijn en heel grappig.
In de hoofdrol Peetje en zijn hondje Flieflo. In het park vinden ze een knoeperd van een reuze-ruft! Wie laat zo’n kanjer nou zomaar achter? Peetje en Flieflo gaan op pad om de baas van Knoepie – want zo noemen ze de super-stinker – te vinden.
De zoektocht zit vol hilarische vondsten en rijmpjes:
‘Dames en heren, klein en groot,
Gaar even met uw billen bloot!
En mag dan deze lieve hond
even ruiken aan uw kont?’
Na billen in zoveel maten en straten, krijgt de snuffelcontrole een koninklijk tintje. Hoe dat allemaal zit, mag je zelf ontdekken in dit heerlijke, fantasierijke avontuur.
De dynamische kleurexplosies van Will Hughes passen perfect bij de wervelende toon en taal van dit wederom uitmuntend geschreven boek voor beginnende lezers.

Hij mag dan een beetje gek en dom zijn, stinken naar sardientjes en eruit zien als een gerafeld tapijt, hij heeft ook een hart van goud.
Het gaat natuurlijk over Stinkhond! Wat fantastisch dat er nu naast alle losse (voor)leesboekjes ook een bundel is met wel drie verhalen over dit hartverwarmende beest en zijn beste vriend Plattekat.
In deze verhalen gaat Stinkhond naar school, de boerderij en het circus.
De avonturen zijn niet alleen ontzettend grappig en ondeugend, ze gaan ook over een onverwoestbare vriendschap en zijn rijk geïllustreerd door Sylvia Van Fantastisch om voor te lezen en zelf te lezen. Ik weet zeker dat jonge lezers blij worden van lezen door deze allerleukste vuilnisbakvrienden.
Een leuk extraatje? Hier vind je de link naar een kijkdoos knutselplaat van Stinkhond!

Er was eens een pinguïn die naar een restaurant ging.
En er was eens een ober die dat geen goed idee vond.

Al bij het eerste contact tussen de twee wordt duidelijk dat het bepaald geen liefde op het eerste gezicht is. 

Als de pinguïn de ober groet, zegt hij deze niks terug. Hij wijst enkel laconiek naar de borden rondom de ingang die duidelijk maken dat huisdieren níét toegestaan zijn. De pinguïn is niet onder de indruk. ‘Zie ik eruit als een huisdier?’ vraagt hij, duwt de ober opzij en schuifelt over de drempel.

De ober laat het er niet bij zitten. Hij negeert de pinguïn, moppert, en haalt zijn wenkbrauw minzaam op als de ongewone gast als voorafje, hoofdgerecht én toetje sardientjes bestelt.

Maar als de man aan het tafeltje naast de pinguïn een omelet van pinguïn-ei wil, ontstaat het vermoeden dat er toch vriendschap schuilt in de band tussen de koppige pinguïn en stugge ober.

De droogkomische dialogen en de sympathieke clou zijn door Joukje Akveld op het scherpst van de snede geschreven. En vergis je niet. De speelse, gevatte botsingen raken geraffineerd ook bijzondere thema’s als vriendschap, moraal en vooroordeel.

De cartooneske zwart-wit-tekeningen met rozige accenten van Jan Jutte barsten van de subtiele emotie en humor. Met een enkele oogopslag, een trilling van de hand of een veelzeggende houding legt Jutte de staat van de personages haarscherp vast. Alsof hij in elke scène van het verhaal precies op het juiste moment een foto heeft gemaakt.

Samen creëerden de makers twee ijzersterke personages die zich zowel in tekst als beeld mogen meten met andere legendarische duo’s uit de jeugdliteratuur.

Ik heb een plan. Mijn moeder moet een nieuwe man.
Janneke Schotveld schreef een hartverwarmend, geestig en slim nieuw boek voor beginnende lezers in de serie Tijgerlezen. Die serie belooft kinderen gelukkig te leren lezen en die opdracht is aan Janneke Schotveld bij uitstek besteed.
Hanna en Hamza wonen in dezelfde flat, zitten bij elkaar in de klas en zijn (meestal) beste vrienden. Op de dag dat de vader van Hanna eigenlijk jarig zou zijn, is de moeder van Hanna altijd verdrietig. En dus bedenkt Hanna een plan. Samen met Hamza gaat ze op zoek naar een nieuwe man voor haar moeder.
Schotveld blinkt uit in het vertellen van verhalen met diepere lagen. Dat geldt ook voor Hanna en Hamza. Het verhaal is ontzettend grappig en maakt tegelijkertijd verdrietige gevoelens over verlies ook prachtig invoelbaar. Daarin raakt ze precies de juiste snaar. De illustraties van Arevik d’Or zijn net zo bijzonder. Haar kleurrijke, intuïtieve stijl geeft het verhaal extra diepte en warmte. De tekeningen passen perfect bij Schotvelds fantasierijke en toegankelijke manier van schrijven.