Don en Sjon brengen geluk

Het eerste deel over Don en Sjon kreeg dit jaar een Zilveren Griffel. Nu zijn ze terug, en hoe!
Don en Sjon zijn vogels. De een klein, de ander lang. De een energiek, de ander nuchter. Samen maken ze geweldige droogkomische avonturen mee. Zo gaan ze bij hun vriendin Ursula op bezoek en nemen als cadeau een hoefijzer mee: ‘dan is geluk verzekerd.’ Maar ze hebben nog geen hap van de taart genomen of het ding valt PLONK op haar hoofd…
Valckx’ toon is uniek, het samenspel tussen haar tekst en tekeningen is schitterend. Zoals de dokter die Don en Sjon in de les leest – ‘Je moet je cadeaus niet naar het hoofd van je vrienden gooien.’ – maar in de grappige tekening duidelijk geen idee heeft hoe je een hoofd moet verbinden.
Ik ben weg van de ludieke twists die de vogels aan hun belevenissen geven, van de sympathieke clous en misschien nog wel het meest van al die heerlijk bijdehante uitspraken tussendoor: ‘Het is een iep,’ zegt Tofu. ‘Die heeft geen lekkere vruchten. Ik hou van kastanjes, van eikels, van hazelnoten, van dennenappels…’
‘Ja, ja.’ Nu weten we het wel,’ zegt Sjon.
Don en Sjon bréngen geluk, zoveel is zeker.